Ömer Seyfettin’in Pembe İncili Kaftan, Bomba, Başını Vermeyen Şehit hikayelerinde fiilimsilerin incelenmesi

The use of verbal nouns (gerunds), participles, and converbs in Ömer Seyfettin’s stories “Bomba” (The Bomb), “İncili Kaftan” (The Embroidered Robe), and “Başını Vermeyen Şehit” (The Martyr Who Would Not Surrender His Head) has been examined through digital texts, focusing on the building blocks of the author’s narrative style. Verbal nouns, participles, and converbs have been analyzed in detail, discussing how these structures contribute to the fluency, depth of meaning, and ideological emphasis of the stories. Verbal nouns facilitate the expression of events through abstract concepts, while participles enhance descriptions, increasing the visual and emotional impact of the text. Converbs, on the other hand, emphasize aspects such as time, cause, and purpose of actions, enriching the dynamism of the narrative. This study reveals that verbal nouns, participles, and converbs in Ömer Seyfettin’s stories are not merely grammatical elements but also serve as tools that support the ideological and aesthetic dimensions of the narrative. In the author’s style, which highlights national and moral values, the use of these structures emerges as a significant element that enriches both the literary and intellectual depth of the texts.

In stories like “Başını Vermeyen Şehit”, where national sentiments are prominent, the use of verbal nouns, participles, and converbs effectively reflects the inner worlds of characters and societal values. In “İncili Kaftan”, the participles used in descriptions bring settings and characters to life, drawing readers deeper into the story. This analysis not only contributes to understanding the role of verbal nouns, participles, and converbs in literary texts but also showcases Ömer Seyfettin’s mastery of language. These structures are not just technical elements in the author’s stories; they also serve as powerful tools that strengthen the spirit and message of the narrative, making them indispensable to the richness of his work.

Ömer Seyfettin’in “Bomba”, “İncili Kaftan” ve “Başını Vermeyen Şehit” hikayelerindeki fiilimsi kullanımları, dijital bir basımı üzerinden incelenerek, yazarın anlatım dilinin yapı taşlarına odaklanılmıştır. Fiilimsiler; isim-fiil, sıfat-fiil ve zarf-fiil kategorilerinde ele alınmış, bu yapıların hikayelerin anlatım akıcılığına, anlam derinliğine ve ideolojik vurgulara nasıl katkı sağladığı detaylı bir şekilde tartışılmıştır. İsim-fiiller, olayların soyut kavramlarla ifadesini kolaylaştırırken, sıfat-fiiller betimlemeleri güçlendirerek metnin görsel ve duygusal etkisini artırmaktadır. Zarf-fiiller ise eylemlerin zaman, sebep ve amaç gibi yönlerini vurgulayarak anlatımın dinamizmini beslemektedir. Bu çalışma, fiilimsilerin Ömer Seyfettin’in hikayelerinde yalnızca dilbilgisel bir unsur olarak değil, aynı zamanda anlatının ideolojik ve estetik boyutunu destekleyen bir araç olarak nasıl işlev gördüğünü ortaya koymaktadır. Yazarın milli ve ahlaki değerleri öne çıkaran üslubunda, fiilimsilerin kullanımı, metinlerin hem edebi hem de düşünsel derinliğini zenginleştiren önemli bir unsur olarak öne çıkmaktadır.

Özellikle “Başını Vermeyen Şehit” gibi milli duyguların ön planda olduğu hikayelerde, fiilimsilerin kullanımı, karakterlerin iç dünyalarını ve toplumsal değerleri daha etkili bir şekilde yansıtmaktadır. “İncili Kaftan”da ise betimlemelerde kullanılan sıfat-fiiller, mekan ve karakter tasvirlerini daha canlı hale getirerek okuyucunun hikayeye bağlanmasını sağlamaktadır. Bu inceleme, fiilimsilerin edebi metinlerdeki rolünü anlamak açısından önemli bir katkı sunarken, Ömer Seyfettin’in dil kullanımındaki ustalığını da bir kez daha gözler önüne sermektedir. Fiilimsiler, yazarın hikayelerinde yalnızca teknik bir unsur değil, aynı zamanda anlatının ruhunu ve mesajını güçlendiren bir araç olarak karşımıza çıkmaktadır.